Dag 9 Pomps - Maslacq

Een onrustig dagje op de camino. Nu ik het eindpunt van Frankrijk letterlijk in zicht krijg (in Saint Jean Pied de Port, onderaan de Pyreneeën) en ik inmiddels goed door heb welke afstanden voor mij okay zijn, berekende ik gisteren dat ik Zondagavond in Saint Jean aan zal komen. Met Pasen! Nu is Saint Jean ook voor Fransen een trekplijster, ook zij gaan los in de lente met een lang weekend, dus ik was gewaarschuwd: op tijd boeken. Gisteravond wilde ik dat doen maar inderdaad: alles wat ik wilde zat al vol. Op zich is er in de gîtes met dormitorium nog genoeg plek, maar ik wilde Maandag eigenlijk een rustdag houden, want tzt. ben ik al 8 dagen onafgebroken aan het lopen. En vaak wordt je overdag een gîte uitgeveegd (letterlijk), niet echt het idee van een rustdag. Hoe dan ook, ik heb vanmorgen, vóór vertrek, anderhalf uur besteed aan zoeken op internet, bellen, etc. Het lukte niet. Inmiddels was het half 10 en was ik nóg niet vertrokken... ik moest ook nog even 20 km over heuvels afleggen. Ik werd er helemaal onrustig van. Ongelofelijk hoe ik dat de eerste dagen normaal vond, om 10 uur vertrekken! Misschien ben ik toch langzaam in een pelgrim aan het transformeren...

Eenmaal (véél te laat, vind ik nú) op pad, bleek er een erreur in mijn bagagetransport van vandaag, dus die moest ik ook nog even al wandelend troubleshooten. Het leek bijna een werkdag, met als enige verschil dat mijn benen dan stil hangen, en nu tijdens het bellen en internetten stapjes moesten blijven produceren!

's Middags lukte het eindelijk een Fawlty Towers (in Saint Jean) te boeken. Niet te duur, behoorlijk slechte reviews, dus dat is consistent. Oordoppen mee heb ik gelezen, en met wat geluk geen hernia als je opstaat. En toen Stéfan vanmiddag ook nog bevestigde dat 'tout va aller bien' zou komen met mijn 'sac' kwam alles toch nog goed. En kon ik mij weer bezig houden met de uitzichten! 

Want vandaag voor het eerst, sinds een week, de Pyreneeën weer gezien! Waar ik ook liep, de hele dag zag ik links die witte muur in de verte. Ik krijg er gewoon de kriebels van. 

Zo, ik ga eens kijken of deze leuke 'ferme' waar ik nu zit, afgezien van beesten, ook een glaasje wijn heeft!