Dag 61 O Pedrouzo - Oost-Santiago

De laatste échte wandeldag! Omdat ik met volle bepakking zou lopen, en dat dat (mezelf kennende) in slakkentempo zou gaan, had ik van tevoren bedacht dat ik relaxed zou opstaan en dan als een slak naar de rand van Santiago zou kruipen. Om daar dan te overnachten en de volgende ochtend vroeg een glorieuze entrée te maken op 'Het Plein van de Kathedraal' in Santiago! En dan was m'n plan gelijk door te gaan naar het Pelgrims Office, om daar op tijd mijn Compostella te bemachtigen (dat certificaat dat je voorrang krijgt in de hemel, ik bedoel, je kan het maar beter op zak hebben) en dan dóór naar de pelgrimsmis van 12 uur, waar ze alle namen en vertrekplaatsen van gearriveerde pelgrims zouden oplezen.  In mijn geval .... Condom! Aangezien dat niet iets is wat de kerk normaal predikt, heb ik me wel eens afgevraagd of dat mijn ticket naar de hemel in gevaar zou brengen. Maar daar was nu niks meer aan te doen. Daarna zouden ze dan nog de Botafumeiro door de kerk gaan laten vliegen, die enorme kanonskogel met wierrook (zie filmpje, bovenaan onder Video's). Het beloofde een groot spectakel te worden morgen in die kerk. Maar niets is minder waar: Anna (de Italiaanse camino vriendin, die hier vorig jaar aangekomen is) wist te vertellen dat a) ze de namen en vertrekplaatsen van pelgrims al 6 jaar niet meer voorlezen en b) dat de kabels van de vliegende kanonskogel in onderhoud zijn! Nou is goed onderhoud aan die kabels wel verstandig (zie filmpje) want als die kanonskogel losschiet kunnen minstens 50 pelgrims hun tickets naar de hemel gelijk verzilveren. Maar helaas dus geen spektakel in de kerk voor mij morgen.

Desondanks hield ik me aan mijn plan om slechts tot de rand van de stad te lopen. Het bleek een goeie zet, want ondanks het perfecte wandelweer (koel windje,  blauwe luchten) was ik behoorlijk afgepeigerd toen ik dan eindelijk de stad zag liggen. En toen nog die afdaling. Het viel me op dat bijna iedereen liep als slakken. Eén man liep zelfs achterstevoren. Dat ga je vanzelf doen als het afdalen niet meer gaat. Mijn voeten protesteerden de laatste 2 uur heftig, waarschijnlijk door het gewicht van mijn rugzak. De uitzichten hielpen ook niet, want die waren er niet. Na 5 uur bijna onafgebroken gelopen te hebben, ben ik aan de rand van de stad gecrashed op het eerste terras wat ik tegenkwam. Daar heb ik de grootste salade besteld die ze hadden, want de laatste groentes waren 4 dagen geleden in Airexe. 

Ik ben momenteel in mijn allerlaatste dorm, zo'n moderne 'luxe' met eigen stopcontact. Deze heeft zelfs gordijntjes, ook dorms gaan met de tijd mee. Omdat ik geen zin had in pollo met friet heb ik in de supermarkt hiernaast een kant-en-klaar paella gekocht. Morgen avond maak ik dat tijdens het laatste avondmaal wel weer goed met (hopelijk) eens een echt restaurant. Straks vroeg gaan slapen om morgenvroeg de laatste 3 van 1000 km te lopen. Hoe zou dat zijn?