Dag 55 La Balsa (Triacastela) - Sarría

Ik heb de veganistische bubbel weer verlaten maar ik moet zeggen, het eten was fantástisch! Veel groentes, home made cake, pompoensoep, stuk voor stuk echt heel lekker! Oh dat zegt waarschijnlijk iets over hoe wij thuis ook eten.... Het enige wat ik écht op lange termijn niet zou trekken was het ontbijt. Er was wel heel lekker zelfgemaakt brood, maar eigenlijk geen beleg, ook geen boter uiteraard. En er was wel muesli maar zonder yoghurt of melk (ik weet niet hoe je dat dan weg moet krijgen)  en een cappucino kan je natuurlijk ook vergeten. Maar dat was ook het enige minpuntje van mijn veganistisch avontuur, verder was het echt een memorabele albergue. We waren met zo'n 10 man, een volle dorm dus. We hebben 's avonds diXit gespeeld (aanrader!) met de (Italiaanse) eigenaresse, haar 8 jarige dochtertje en nog 2 Italianen. De uitleg van het spel ging op z'n Italiaans (niet dus) maar na de chaos kwam het vanzelf goed en was de race op het bord begonnen. Maar wij pelgrims waren uiteindelijk te traag. Zoals pelgrims eigenlijk altijd lopen: relatief traag en behoedzaam.

Dat viel me vandaag op; ik heb vandaag wel 50 pelgrims gezien! Nee, dat zeg ik verkeerd: 10 pelgrims en 40 hotel-pelgrims. Die 10 zijn de 'gewone' pelgrims zoals ik; die zijn normaal al lang onderweg, zien er een beetje verweerd uit en hebben zware rugzakken waar schoenen aan de buitenkant bungelen. De hotel-pelgrims hebben zo'n canvas Eastpack rugzakje, lopen op trimschoenen en hebben een petje achterstevoren op hun hoofd. Een gewone pelgrim loopt, wat ik zei, rustig en behoedzaam. Een hotel-pelgrim loopt hard met van die grote bonkende stappen. Het viel me vandaag op dat ze ook een hele gehaaste blik in hun ogen hebben. Ik heb er vandaag één gesproken! Het was een Deen en ze waren met z'n vieren. Ze deden 'the best of the camino's'....  Ik keek volgens mij behoorlijk glazig toen hij dit zei. Hij legde uit: ze liepen steeds het 'beste' stuk van elke camino, dus bv. 5 dagen van deze Camino, en stukjes van nog andere camino's. Gisteren waren ze uit Bilbao gekomen nadat ze daar 'the best' van de Camino del Norte hadden gelopen... Wat ik interessant vind is dat er blijkbaar reisbureaus zijn die deze onzin weten te verkopen. Highlights van camino's afrennen is zoiets als het requim van Mozart fast-forward afspelen. Ik heb er echt verder geen woorden voor.

Je kan ook zeggen: zij lópen tenminste nog. Want je hebt ook nog de categorie bus-pelgrim. Die bewegen zich voort in grote groepen in bussen. Die hebben maar één doel: de Compostela scoren, het certificaat wat je krijgt in Santiago als je kan bewijzen dat je de laatste 100 km lopend, fietsend of per paard hebt afgelegd. Ze halen stempeltjes in elke plaats en gaan onderweg stiekum met de bus. Aangezien de etappe van vandaag nog búiten die 100 km lag, heb ik nog geen bus-pelgrims gezien. Die verwacht ik morgen, want morgen passeren we de 100 km grens.

Ik zit nu in een albergue aan de rand van de stad. Omdat ik de enige gast ben, heb ik een hele bovenverdieping tot m'n beschikking, met een keuken en enorme badkamer. Even tijd en ruimte om de hoognodige huishoudelijke zaken op orde te krijgen, voordat ik morgen weer in een dorm ga, want daar takel je toch altijd een beetje van af. Wat er ook gebeurt, daar ga ik in elk geval geen hotel- en bus-pelgrims tegenkomen!