Dag 54 Fonfría - A Balsa (Triacastela)

10 april 2024 - Triacastela, Spanje

Ik zit in een veganistische eco-lodge! Ik vind het woord 'lodge' nogal overdreven: het is gewoon een dorm, niks anders als normaal. Hoewel, 'gewoon'... Nee, eigenlijk is hij niet helemaal gewoon. Het is wel enigszins smoezelig en primitivo (hier geen chloor of andere schoonmaakmiddelen), er lopen honden door de dorm en er mogen geen 'producten met elementen van dierlijke afkomst' op het terrein genuttigd worden. Mmmm, die grote kaas die ik vanmiddag in het dorp gekocht heb kan maar beter in de tas blijven, ik ben hier tenslotte niet om mensen te shockeren! Het voordeel is wel: nu móet ik vanavond wel groentes krijgen, want wat blijft er als veganist anders nog over? En dat komt mij prima uit want de laatste groentes die ik heb gezien was 4 dagen geleden in Santiago. Sinds ik op de camino ben zijn ze als sneeuw voor de zon verdwenen.

Over 'producten met elementen van dierlijke oordprong' gesproken; die beef van gisteravond was te gek! Ik had extra veel opgeschept omdat ik geen lunch had gehad. Ik voel mij geenszins schuldig want vandaag ben ik tenslotte veganist. We waren met z'n achten: een Frans koppel, Spaans koppel, een Roemeen, Oostenrijker en een Engelse. Super leuk, iedereen heeft ondertussen al van alles meegemaakt. De engelse en roemeen staan elke dag om 5 uur op en zijn om 5:15 aan de wandel: zij omdat ze de zonsopkomst wil zien; hij omdat hij elke dag 35 km wil halen. Zij gingen dus op tijd naar bed (8 uur), wij gingen als echte nachtbrakers tot kwart voor 9 door. Om 9:15 lag iedereen erin.

Het is trouwens ape-relaxed momenteel hier op de camino. Ik schat dat er elke dag gemiddeld zo'n 10 pelgrims op mijn etappe zitten. Tien! Daar kon ik vorig jaar alleen maar van drómen! Sommigen heb je al eens gezien, praatje hier, praatje daar. Het schoot totaal niet op vandaag. Maar het was ook zo móói, ik liep de bergen uit, je kon ontzettend ver kijken. Ik móest steeds stoppen voor een foto. Mijn mentale toestand zit volgens mij ook al goed in de relax-mode. Vandaag was ik 10 min. lang in een stroompje mijn bergschoenen aan het schoonspoelen (totaal zinloos), daarna heb ik 3 min naar een lieveheersbeestje gestaard, en ik heb nog 20 min. geprobeerd een rood vogeltje te fotograferen (wat niet gelukt is). Zou dat ermee te maken hebben dat ik om 2 uur vanmiddag pas 12 km gelopen had!? Of was dat die biertuin die ik onderweg tegenkwam... Ik moet echt wat gaan versnellen, dit kan zo niet langer, want ná morgen worden het vaak 20+ ertjes. Misschien ga ik morgen als veganist trouwens wel wel twee keer zo hard die berg op, ik ben benieuwd!

ps: Ik bedenk opeens, misschien zijn het 'sniffer dogs' die hier rondlopen, getraind in het opspeuren van 'verboden producten'... ohh die kaas!

Foto’s

3 Reacties

  1. Vian:
    11 april 2024
    Wat een mooi gebied! Hopelijk hebben de groenten gesmaakt. Gevaar van scheurbuik voorlopig afgewend!
  2. Bozena:
    11 april 2024
    Dat van die schoenen lijkt me dan een therapeutische iets. Het schoonmaken van bergschoenen maakt gelukkig. Hoef je niet bij na te denken en daarna gewoon weer stappen zetten. Ik snap het wel. Succes
  3. Jeroen de Smet:
    13 april 2024
    Ja, dat waren snuffelhonden!!
    Maar alle pelgrims ruiken naar kaas na een paar dagen, dus die honden vinden de echte kaas toch niet

Jouw reactie