Dag 48 Molinaseca - Ponferrada
14 mei 2023 - Ponferrada, Spanje
De dorm was de beste van de afgelopen 6 weken! Ik heb geslápen, niet normaal. Zelfs de snurkende man was stil. Zestien stille slapers, het bestáát! 's Nachts rond 3 uur werd ik wakker, het raam stond open, ik deed m'n oordoppen uit en hoorde zo'n nacht-uil, prachtig (als je niet moederziel alleen in zo'n spookhuis ligt). Ik heb een tijdje liggen luisteren. Toen begon één bed zich te roeren en ja hoor: een pelgrim ging vertrekken. Half 4!! Ik heb me niet vergist, een Duitser had het ook gehoord, we hadden het er vanmorgen over. Waarschijnlijk was het een Zuid-Koreaan. Heidi had ook al verteld dat een groep Zuid-Koreanen om half 4 was gaan lopen. Die zijn zó bang voor de zon dat ze het liefst 's nachts lopen. En overdag lopen ze met gezichtsmaskers, handschoenen en lange mouwen, ook bij 30 graden. Ze maken er een sport van aan ons, westerlingen te vragen hoe oud ze zijn. We schatten ze vaak 20 of 30 jaar te jong. Wij kijken onbewust naar rimpels maar die hebben zij niet. Ik heb één keer een Koreaanse dame erover gesproken: bij hun is continue op tv hoe slecht de zon is. Daarnaast willen ze zo licht mogelijk blijven. Ook met een kantoorbaan smeer je elke dag minstens factor 30. En je pakt je van top tot teen in. Geen straaltje zon mag je raken. Het werkt! Ook op hun 60e hebben ze nauwelijks rimpels.
Vandaag al veel te vroeg in Ponferrada aangekomen. Ik heb de rem op mijn etappes gegooid, anders ben ik te vroeg in Villafranca. Mijn benen waren blij! Met wijn op een terras ging ik toch nog eens die etappe van gisteren nalopen: 8 uur over 18 km is té langzaam, hoe kon dat? Daar zag ik het: we zijn gisteren 1000 meter afgedaald. Als ik dat met Jeroen doe in hooggebergte, dan neem ik dat serieus. Gister niet, ik liep een beetje te flierefluiten.... ik ben na 6 weken niet meer zo scherp.
Vanavond mijn eigen kamer en dan morgen weer lekker aan de bak. Het weer is perfect, strak blauw maar wel koel. Ik heb er (vooral na zo'n korte etappe als vandaag) nu al weet zin in. Ik verbaas me er zelf ook steeds over.
Geniet nog van de laatste etappes!
Ik zit vanochtend in het stoppertje naar H'sum Sportpark (!), komen er twee sportievelingen naast en tegenover mij zitten en te praten. Hoeveel kilometer moet je nog, nou een 300 kilometer. En waar ben je geëindigd? In Leon en je was opgestapt in Frankrijk? Ja net over de grens in Frankrijk. En dat gesprek gaat zo verder. Anyway volgens mij was de een een camino-loper en net terug. Hij had het over 30 kilometer wandelingen (lijkt mij vreselijk!) en een groep die in zijn geheel aan de buikgriep was gegaan (zelfs 5 kilometer met buikgriep lijkt mij de hel). Dan klinkt jouw verhaal toch echt leuker. Succes weer vandaag.
@Fief: ik weet niet hoor, ook 70-ers zijn rimpelloos! Ik heb er vandaag stiekum een gefotografeerd, zal 'm straks uploaden.