Dag 45 San Justo de la Vega - Santa Colomba de Somoza

Ik heb mijn portie avontuur voorlopig weer gehad! Een paar dagen geleden toen ik mijn reserveringen aan het plannen was, had ik in mijn Franse gidsje gezien dat er 2 opties waren tussen Astorga en Rabanal: een kortere (saaie) langs een weg en een langere (mooiere) door de binnenlanden. Zoals bekend kies ik niet voor snelheid maar voor mooie wandelingen, dus de keuze was makkelijk: ik ging voor de langere en boekte een overnachting in een dorpje langs die route.

De eerste uren vandaag waren nog op de hoofdroute maar in een bepaald dorpje (Santa Catalina) zou ik moeten afslaan voor mijn alternatieve route. Waar bij eerdere splitsingen er duidelijk 2 camino routes werden aangegeven, stond er nu niks. 'Mijn' route bestond blijkbaar alleen in mijn Franse gidsje. En waar op eerdere splitsingen zo'n 20% van de pelgrims de alternatieve route kozen, was dat nu... 0. Alleen ik. Prima, dacht ik, dan ben ik gewoon weer alleen, net als in Frankrijk!

Ik keek nog één keer om naar alle pelgrims op het hoofdpad en schroefde het tempo een beetje op. Het ging best lekker, totdat ik op een bepaald moment een paar kilometer óp een weg moest lopen wat niet heel veilig voelde. Qua verkeer dus. Het duurde gelukkig niet lang en vanaf het volgende dorp gaf mijn Franse gidsje een overtuigend dikke stippellijn aan, de beboste heuvels in. Op mijn telefoon echter (op mijn gedownloade kaart) moest ik maximaal inzoomen om überhaupt iets te zien. Já, er was een dun stippellijntje, dus een pad. Het zag er niet ver uit (6 km), het weer was stabiel en ik had brood met tomaten en kaas in mijn rugzak: alle seinen stonden op groen dus ik volgde mijn GPS het bos in. Gaandeweg bekroop me toch een onbestendig gevoel. In Frankrijk zat ik altijd nog op de officiele camino, hier zwierf ik door een onbekend bos. Voor wolven (die zitten hier, een pelgrim heeft een dode wolf gezien) was ik niet bang, eerder mijn totale afhankelijkheid van die GPS. Ik stuurde Jeroen een foto van mijn route zodat een eventuele zoekactie voortvarend van start zou kunnen gaan en ben doorgelopen. 

Het was een mooi stuk door de heuvels. Geen wolven of ander gespuis gezien (wel wilde tulpen) en ook de telefoon ging onderweg niet stuk. En zo kwam ik uiteindelijk in een piep klein schattig dorpje. Geen pelgrims hier, wel een riviertje, oude brug en mijn hotelletje. Het is heel raar om van de camino af te zijn, dat was helemaal niet de bedoeling! Die Franse gids gaf gewoon 2 routes! Maar het is hier echt prachtig en ben blij dat ik hier ben. Éen klein nadeel: eten doen ze hier op Spaanse tijden, niet op pelgrims tijden, dus om half 9 op z'n vroegst (dan gaat een pelgrim normaal al bijna naar bed)!

Morgen begin ik eerst met het vervolg door dat bos (ik zal het even tegen het hotel vertellen, dan weet tenminste íemand waar ik rondzwerf) en kom ik 's middags weer op de hoofdroute. Als het goed is. En mocht ik mijn mede-pelgrims nou heb gemist: de dorm van morgenavond gaat dat wel fixen!

ps: een foto van het piep kleine kerkje in mijn dorpje, de andere van de kathedraal in Astorga