Dag 4 Nogaro - Aire sur l'Adour

Lange lange dag, maar ik heb een paar stukjes van de 27 km. weten af te snijden. Ik was om 8:40 aan de wandel, want ik wilde vóór de lunch dik over de helft zijn. Les 1 in wandelland: neem (als het een lange dag wordt) je grote pauze pas als je over de helft bent. Op de een of andere manier tellen de km's 's middags zwaarder dan 's ochtends. En als je denkt 'maar dat red ik nooit', dan moet je eerder vertrekken! Vandaar 8:40. Het leven van een pelgrim gaat niet over rozen.

Al vóór de lunch (deze keer fabrieksbrood met fabriekscomté en een tomaat) had datgene wat in mijn onderbeen leeft, besloten in mijn boven been te gaan kijken. Bij elke stap lijkt daar iets te bewegen. Voor mijn eigen gemoedsrust noem ik het geen 'pijn', want ergens denk ik dat dit pas het begin is. Ik moet wat termen overhouden voor als het echt serieus wordt.

Oja ik wist nog wat grammen af te schudden vanmorgen: ik heb twee reserve AAA batterijtjes bij mijn gîte achter gelaten! Hoeveel gram zou dat zijn? 100? Helaas is daar vanavond weer 10 gram voor in de plaats gekomen voor ... een tekentang! Laat ik die thuis er nou net uitbezuinigd hebben, en ja hoor, een uur geleden voelde ik hem, een teek. Shit, geen tekentang, en die móet er vanavond nog uit! Ik was in gedachten mijn zakmes al aan het slijpen (wel eerst ontsmetten met alcohol die ik wél bij me heb...). Snel naar de pharmacie die in Frankrijk pas om 8 uur sluit. Belangrijkste vraag: hébben jullie er een! Yes, ze hadden er een. Stap 1 was genomen. Nu nog iemand vinden die hem eruit kon halen (want hij zat aan de achterkant van mijn knie, en normaal is het al een lastig klusje dus dat ging 'm niet worden). Ik heb gewoon in die winkel aan die verkoopster gevraagd of zij het wilde doen. Gelukkig kon die broek (dit is mijn 2e broek) ver genoeg omhoog (ipv dat je midden in de winkel je broek naar beneden moet doen, dat kan echt niet) en ze heeft hem er uitgekregen. En daarna ontsmet. En dat allemaal voor €6,30!  En iedereen onderweg maar zeggen dat die 2e broek weg moest.  Mooi niet: die broek blijft, want mijn wandelbroek is niet zo lenig en wie weet krijg ik nog meer teken.

Morgen een rustdag, hopelijk gaat dat been daarna beter. En anders nog even bagagevervoer! Nu snel eten!

ps: geen foto's van het landschap, dat was niet heel bijzonder. Die Maria was gewoon heel blauw (ik was al aan het halucineren) en die wijnkast op straat...