Dag 37 Calzadilla de la Cueza - Sahagún

Dag 6 op de Meseta, maar eerst iets over de nacht daarvoor. Had ik eerder niet gezegd dat ik handig was geworden in het inschatten of iemand een snurker is? Bij deze neem ik die woorden terug. Afgelopen nacht lag ik in een kamer met 3 bedden. Dat was 4 euro duurder dan de dorm, dus wáár voor je geld. En het 3e bed bleef onbezet (agv.een aso die niet afgebeld had; andere pelgrims krijgen 'vol' te horen en zo'n aso neemt niet eens de moeite om even te cancellen?). Hoe dan ook, omdat mijn kamergenoot een Koreaan was, dacht ik de jackpot getroffen te hebben. Want op basis van mijn theorie kón het gewoon geen snurker zijn. Ik was daar 100% van overtuigd en heb me tijdens het gezellige eten met alle pelgrims geen moment zorgen gemaakt.

Om 10 uur lagen we erin. Om 10:05 veranderde deze onschuldig ogende Koreaan in een anti-tank mitrailleur. Zelfs mijn op maat gemaakte oordoppen waren kansloos tegen dit geweld. Ik heb 2 uur met kromme tenen liggen luisteren, gewelddadige gedachtes kwamen in me op. Om 12 uur was ik het zat. Ik heb mijn hele bed behalve het onderstel de hal opgesleept. Ik moest een bank vertikaal zetten om het te laten passen. Prima, wat doet die bank daar überhaupt! Beter dit deel van de hal als permanent toevluchtsoord in te richten voor snurk-vluchtelingen.

Om 6 uur ging de wekker. Ik ging tenslotte vroeg vertrekken vanwege de hitte, en had mij er mentaal op voorbereid dat ik zou gaan lopen op een donut en geen koffie. Liever dat dan aan de gieren ten prooi te vallen. Ik was op de een of andere manier niet de snelste vanmorgen, en tegen de tijd dat ik mijn bed weer verhuis had, tas had ingepakt, knieen ingebonden, zonnebrand gesmeerd etc. was het 6:50. Ja dan kon ik net zo goed nog even het ontbijtje doen! Lekker kopje koffie erbij, het ging al wat beter. Om 7:20 was ik op pad voor een lange dag die heel heet zou worden.

De lengte klopte (die had ik zelf berekend tenslotte) maar die hitte is nooit gekomen! Ja, 25 graden en dus wel sokkenwissels, maar geen gril zoals gisteren. Metallica kon in de tas blijven. De kilometers gingen goed, maar aan het eind begonnen mijn voeten wel te protesteren. De Meseta is taai. Nog een extra pauze ingelast en om 3 uur was ik er. Straks gaat het onweren, prima, dan kan ik daar mooi vanuit mijn privé kamer met privé badkamer naar kijken, want ik moet even bijkomen van de afgelopen 24 uur.