Dag 33 Castrojeriz - Itero de la Vega
29 april 2023 - Itero de la Vega, Spanje
Dag 2 op de Meseta. Het was een heerlijke wandeldag! Alle ingredienten waren aanwezig: een korte etappe, (daardoor) een ape-relaxed ontbijtje, wolken met een koel briesje en uitzichten! Het is alles of niets op de Meseta.
Bij het ontbijt was ik alleen met een koppel uit de Philipijnen. Verder geen pelgrim te bekennen, terwijl het hotel er vol mee had gezeten. Ze waren allemaal weer gevlogen, zonder ontbijt, terwijl het eerstvolgende dorp op 11 km lag, inclusief een vette klim. Al redenerend dat iedereen gek was behalve wij bestelden we nog een tweede kopje koffie. Het kan nog erger: ik hoorde gisteren het verhaal van iemand die zo gehaast de camino had gedaan dat hij terug was gekomen om hem een tweede keer te doen, deze keer om er van te genieten. Zo heeft een mens wel heel veel vakantiedagen nodig!
Zelfs mét ontbijt kreeg ik na 2 uur lopen al honger, en tadááh, midden in het 'grote niets', een donativo (zie foto). Een local zet dan een karretje neer met in de eerste plaats water, veel water. En verder nog dingen als koffie, appels, bananen, koekjes.... dan kom je in elk geval niet om het leven! Je zou verwachten dat het karretje geplunderd was door die hongerige wolven die geen ontbijt hadden gehad, maar niets was minder waar. Ik heb een appel gepakt en 50 eurocent in de donativo-pot gegooid. De gedachte dat er elke ochtend een local dat karretje weer vult... en het dan leeg-gegeten weer aantreft. Zo grappig!
Wat mij wel een beetje dwars zit is de drukte. De Philipijnen van vanmorgen vonden het ook exceptioneel druk, en zij kunnen het weten want ze hebben hem in 2019 al eens gelopen. In dezelfde periode. Het ligt waarschijnlijk aan corona; dit jaar pas zijn alle restricties er af voor aziaten (en Australiers?). Ik moet nu minstens 4 dagen vooruit reserveren om niet in een hondenkennel te hoeven slapen. De Philipijnen zeiden dat je in 2019 nauwelijks hoefde te reserveren. Jammer, want één van de redenen om de camino te lopen is het niet hoeven te reserveren en met de dag te leven. Maar goed, het is nu eenmaal zo, dus elke middag hang ik in m'n beste Spaans aan de telefoon om een plekje te bemachtigen. Tot nu toe gaat dat goed, ik ben wel bang dat het nóg drukker wordt.
Momenteel in een echte albergue met een 'moeder des huizes' achter het fornuis. Dat betekent ook weer kamers delen en potentieel snurkers. Ik was tegelijkertijd aangekomen met een oudere Spaanse man. Tijdens het 'rondleiden' door het huis vroeg de eigenaar of ik met deze man een kamer wilde delen, of dat ik in een eigen kamer zou gaan, maar daar zou dan wel de eerstvolgende pelgrim bijgepropt worden. Ik moest dus binnen 1 seconde beslissen a) de kans dat deze man een snurker was, en b) dit afgewegen tegen de kans dat een vreemde een snurker is! Ik ben heel goed geworden in het inschatten of iemand een snurker is op basis van zijn bouw. Binnen een split-second besloot ik: deze man is géén snurker, en ik zei 'ja' tegen het delen van de kamer. We zullen morgen weten of ik een goeie inschatting heb gemaakt!
In Nederland klimt de temperatuur een klein beetje op. Maar jeetje, 27 graden is inderdaad ook al heul erg heet!! Misschien scheelt het een beetje dat je het warme weer langzaam in bent gelopen. Het blijft heel leuk om je te realiseren wat een verschillende hindernissen we aan het overkomen zijn, jij in Spanje en ik in Nederland. Jij kunt je er waarschijnlijk niets meer bij voorstellen, maar ik moet mezelf echt even moed inpraten om naar de AH te gaan lopen. De AH!! Nou je weer, dat is nog geen 500 meter. Maar ik lig heerlijk in het zonnetje op mijn balkon deze dag een beetje af te ronden..... :)
Vandaag ook maar ijsjes mee!
Wat drukte betreft: waar is dat tegenwoordig geen issue? Zelfs voor de top van de mt Everest sta je in rij. De luwte van Corona is weer over. Ook hier moet je vóór half 7 door zo’n park rijden, wil je nog een beetje van de stilte genieten. En dit is het laagseizoen.
Succes met eten vinden. Het is hier ook een hele uitdaging. We ontbijten meestal in de auto met eigen gekocht eten. Anders wordt het deep fried lasagna met cola 😄. Succes weer morgen!
Eten in je auto is ook depressing: en de pancake stacks (met maple syrup) van de Wendys dan?