Dag 19 Pamplona - Uterga

15 april 2023 - Uterga, Spanje

Vandaag een prachtige wandeldag! Onze start was niet hyper efficient maar dat kwam uiteraard niet door ons maar door (het tijdstip van) het ontbijt. Pas va. 8 uur! Luie stadsmensen. Maar om 9 uur waren we aan de wandel. De afstand was ook niet groot (17 km, wel met een klein bergje) dus tijd zat.

Het weer was eerst miezerig maar werd later echt wild; regen, zon en wind! Wat een luchten! Halverwege de dag hadden we de top van ons bergje bereikt met het beroemde Monumento de Peregrinos (Monument voor de Pelgrims). Ik wist niet dat er voor ons zwervend volk een monument was opgericht. Miljoenen moeten inmiddels over deze berg gelopen zijn vanaf het jaar 820, toen pelgrims voor het eerst naar Santiago begonnen te trekken. Ondanks dat pelgrims op een bergtop liever een eettentje vinden, konden we dat monument wel waarderen!

Al vroeg gearriveerd in ons hostel. Een beetje bij toeval had ik een eigen kamer voor ons tweeën geboekt (het had voor hetzelfde geld het dormitorium kunnen zijn) maar toen we aankwamen: halleluja voor ons kamertje! Met enorme eigen badkamer nota bene. Zo'n dormitorium ('dorm') als deze heb ik niet vaak gezien, de abdij in Roncesvalles is er heilig bij! Twaalf bunkbeds op nauwelijks 80 cm. van elkaar, mensen hebben de inhoud van hun rugzakken letterlijk overal op de grond uitgestald (want nergens anders is plek). De toegang tot onze 'eigen kamer' is vanuit de dorm, en spullen van een pelgrim die voor onze deur opgestapeld lagen (die persoon moet toch wát) werden letterlijk opzij geveegd zodat wij onze kamer 'konden betreden'. Ik moest aan de film Titanic denken waar de 'better off' over het gepeupel heen stappen. Wij zijn nog erger: we hebben er als echte ramptoeristen een foto van gemaakt...  Ik vrees dat dit ons (of mij) ook nog gaat overkomen want er zijn nog vele kilometers te gaan. Maar zolang Noor er nog bij is gaan we in elk geval nog wat harder inzetten op 'double rooms' voor onszelf. Maar ooit ben ik ook aan de beurt vrees ik! Nu gaan slapen en hopen dat de deur een beetje geluidsdicht is...

Foto’s

3 Reacties

  1. Marielle:
    16 april 2023
    Lieve Suus, wat een prachtige verhalen, prachtig landschap en avonturen! Het is ontzettend leuk om op afstand mee te leven!!
  2. Bozena:
    16 april 2023
    Hee, gewoon een vraag; jij hebt een soort van stempelkaart toch? Waar haal je die stempels en wat krijg je daar dan voor in Santiago? Is dat een medaille (niveau avond4daagse) of iets religieus dat - ooit - al je zonden je zijn vergeven en dat je direct doorgaat naar de hemel.
  3. Suus:
    16 april 2023
    He Bo, ja ik heb een stempelkaart. Ik laat elke overnachting een stempel zetten. Ze hebben allemaal hun eigen (grappige) design. Zo weet ik exact waar ik wanneer geweest ben. Kerken kunnen ook stempels zetten, maar dat doe ik niet. Aan het eind (in Santiago) kan je obv. je stempelkaart de 'Compostella' krijgen. Iedereen die kan bewijzen dat hij de laatste 100 km. heeft afgelegd, kan een Compostella krijgen. Sommigen doen dus alleen de laatste 100 km, om het op hun cv te kunnen zetten. Zij worden de 'Compostella hunters' genoemd.