Dag 15 Saint Jean - Roncesvalles

Aangekomen in één geheel. Het was een lánge wandeling. Om 7 uur stond ik in de bakker om mijn ontbijt te kopen, wat ik al lopend in mijn mond gepropt heb (voor jullie beeld: een chaussee de pomme en een pain au chocolat). Het was nog donker en geen tijd te verliezen. Ik moest kilometers maken!

Het ging buiten het dorp gelijk straf omhoog. Ik heb mijn verstand op 0 gezet en ben rustig gaan lopen. Opeens waren er heel veel pelgrims, spanjaarden, maar ook chinezen en amerikanen, vers uit het vliegtuig. En die begonnen me een partij die berg op te rennen, niet normaal. Misschien hadden ze al máánden naar deze dag uitgekeken. Maar je weet uit ervaring: over een half uur liggen ze er af. En ja, daar hingen ze over boomstammen en hekken te hijgen als beesten, en liep ik ze rustig voorbij in mijn trage maar gestage tempo. Dit herhaalde zich nog uren lang. Iedereen heeft z'n eigen manier om een berg te bedwingen.

Het klimmen duurde zo'n 6 uur, continue stijgen. Het ging lekker in mijn rustige tempo en om 1 uur vond ik dat ik ver genoeg was voor mijn stokbrood met kaas en tomaat. Mooie uitzichten onderweg, maar de Alpen vind ik mooier. Beetje kaal en droog hier! Je kon wel heel ver kijken, en het was gaaf om zó Spanje in te wandelen.

De laatste 2 uur kwam de man met de hamer, weer verstand op 0 en door naar het eindpunt; de abdij. Daar ben ik nu beland, met 150 andere pelgrims. We liggen in zalen met bunkbeds, gestapeld als sardientjes. Wat een overgang na Frankrijk, ik moet nog even schakelen!

Ojee ik moet gaan eten, het enige echte pelgrimsmenu uit de abdij van Roncesvalles ... ik neem aan dat er genoeg wijn is in de abdij!