Camino... deel 2 is begonnen!

Ik ben terug in Villafranca! Het is gelukt! Zo raar om hier weer rond te lopen, het is kouder, bewolkter, natter, minder blaadjes aan de bomen.... maar ook.... minder pelgrims. Waar ze vorig jaar hier nog met de benen buiten hingen, heb ik er vandaag letterlijk 3 gezien! Joepie!!!

Vorig jaar kwam ik hier aangewandeld na 50 dagen lopen. Die Camino was zó fantastisch!  En nu... een doorstart. Een sequel. Deel 2.... Ojee als het maar niet zoiets wordt als Flodder in Amerika, wat een deceptie. Deel 2 (na een succesvol Deel 1) is natuurlijk vrágen om teleurstelling. Waarom doe ik dit eigenlijk. Gewoon, omdat het moet. En het liefst met zo min mogelijk andere mensen (ojee, als je deze twee redenen tegelijk opvoert op de bank bij een psychiater, dan is de diagnose snel gemaaktje.... die ene die begint met een 'A'... ).

Nou heb er ook nog 2 hele reisdagen over gedaan om hier te komen! "Ik ben 2 dagen onderweg." "Ga je naar Australie?" "Nee naar Villafranca." Dat kán toch niet? Toch is het zo: eerst naar Santiago gevlogen, met een heel onhandige overstap. Daar geslapen, de dag erna 4 uur met de bus van Santiago naar Villafranca. Maar dan heb je ook wat: Villafranca! Daar kan Australie helemaal niet tegenop, de foto's bewijzen het. En ze hebben hier toch maar mooi een Puerto del Pardon. Dan konden pelgrims die ziek, zwak en misselijk waren (en Santiago niet meer konden halen) alsnog naar de hemel! Best pragmatisch die christenen.

Morgen geht's loss: de 1e etappe. Gelijk omhoog, de bergen in. We gaan zien wat Deel 2 gaat bregen. Totale deceptie is niet gegarandeerd, neem nou "Top Gun: Maverick"! Het vervolg was even goed als het origineel, alleen de hoofdrolspeler had ondertussen wat meer rimpels gekregen. Ik zie overeenkomsten!

(ps: Die laatste foto, van het camino symbool op de grond, toen ik 'm zag kreeg ik een pavlov reactie: ik móest die brug over, de bergen in... het is begonnen!)